10 błędów przy wznoszeniu komina systemowego

Kominy systemowe to elementy, których montaż powinien być prowadzony zgodnie ze sztuką budowlaną i wytycznymi producenta. Komin systemowy pełni ważną funkcję – w bezpieczny sposób wyprowadza spaliny z urządzenia grzewczego na zewnątrz. Tym samym zapewnia on odpowiednie warunki higieniczno-sanitarne we wnętrzach, gdzie wymagana jest wentylacja. Niewłaściwy montaż nie tylko zaburza pracę całego systemu kominowego. Użytkowanie takiej instalacji jest po prostu niebezpieczne. Jak zatem uchronić się przed tego typu konsekwencjami? W tym wpisie podpowiemy, na co zwrócić uwagę przy budowie komina systemowego. Wyszczególnimy najczęściej popełniane błędy montażowe. Zapraszamy do lektury.

Kominy systemowe – zwróć uwagę na technologię budowy

Oferowane obecnie na rynku kominy systemowe to zestaw fabrycznie przygotowanych do zmontowania elementów. Są to moduły zawierające obudowę z pustaków betonowych i wkład kominowy – np. rurę ceramiczną, jeśli jest to komin ceramiczny. Rozwiązania tego rodzaju dzięki łączeniom z prefabrykatów charakteryzują się dużo lepszą szczelnością niż tradycyjnie murowane kominy. Poza tym gotowy komin modułowy jest kompaktowy, zajmuje w budynku niewiele miejsca.

Wznoszenie takiego systemu jest też dużo prostsza, ale jak wszędzie – o pomyłki nietrudno. Najczęściej popełnianym błędem w przypadku takich instalacji jest słaba orientacja w zakresie stosowanych obecnie technologii. Problem ten dotyczy nie tylko użytkowników, którzy postawili na samodzielny montaż komina systemowego. Również fachowcy wpadają w tę „pułapkę montażową”. Mają oni przecież wieloletnie doświadczenie w tym zakresie i wiedzę na ten temat w „małym palcu”. Nic bardziej mylnego – obecnie systemy powstają przy wykorzystaniu zupełnie nowych technik. Takie podejście może skutkować późniejszym wadliwym działaniem komina i w najgorszym wypadku narazić również bezpieczeństwo przyszłych domowników.

Dlatego tak ważne jest, aby przed rozpoczęciem prac dokładnie zapoznać się ze wskazówkami montażowymi, które dołączają producenci do każdego modelu komina. Są to dokładne wytyczne budowy od jego podstawy aż po zakończenie. Instrukcje mogą zawierać rysunki, szablony, a nawet materiały do łączenia poszczególnych części.

Systemy kominowe składają się z elementów, które razem tworzą spójną całość. Tutaj wszystko się wzajemnie uzupełnia. Częstym błędem jest świadome eliminowanie niektórych części, zwykle z przyczyn ekonomicznych. To tylko pozorne oszczędności. Wcale nie jest to opłacalne, bo zdekompletowany komin nie podlega gwarancji. Naprawa lub jego uzupełnienie może więcej kosztować niż jego prawidłowa (od samego początku) budowa. Przykładem świetnego spasowania elementów jest komin Brata.

Budowa komina systemowego – uwaga na błędy

Przed rozpoczęciem budowy komina systemowego należy wybrać odpowiedni system kompatybilny z urządzeniem grzewczym. Komin systemowy (ciekawą propozycją są kominy Schiedel) dobieramy do rodzaju kotła, rodzaju stosowanego paliwa, temperatury spalania, mocy termicznej urządzenia oraz sposobu jego pracy (tryb mokry/suchy). Jest to bardzo ważne, ponieważ wtedy mamy gwarancję, że wszystko będzie działać poprawnie. 

Komin systemowy montaż – 10 grzechów (błędów) głównych:

• Nieodpowiednie umiejscowienie komina
• Nieodpowiednie umiejscowienie otworu wyczystkowego
• Źle dobrana średnica komina
• Niedopasowana wysokość komina
• Brak dylatacji
• Brak ocieplenia nad poziomem dachu
• Niska jakość
• Źle ulokowane przewody dymowe
• Brak wzmocnienia podstawy kominowej
• Brak usztywnienia komina

Nieodpowiednie umiejscowienie komina – przez co koliduje on z elementami tworzącymi więźbę dachową. Komin ulokowany jest na całej wysokości budynku, sięga od fundamentu do dachu. Dlatego nie powinien stykać się z niczym z otoczenia, aby nie zaburzać funkcjonalności pozostałych pomieszczeń; Jeśli chcesz porady w tej kwestii możesz uderzyć do specjalistów - polecamy szczególnie zespół kominy Jawar.

Nieodpowiednie umiejscowienie otworu wyczystkowego (rewizyjnego) – ze względu na przyszłe przeglądy otwory rewizyjne powinny być łatwo dostępne dla kominiarza kontrolującego stan techniczny komina.

Źle dobrana średnica komina – nie może być ona mniejsza od średnicy króćca wychodzącego z rury kominowej (wkładu).

Niedopasowana wysokość komina – tu ważna jest wysokość względem dachu i otoczenia. Wysokość względem dachu reguluje Polska Norma PN-B-10425:1989. W przypadku otoczenia istotne jest, aby nie zaburzało ono ciągu kominowego np. z powodu obecności znajdujących się tam zbyt wysokich drzew, czy budowli. O tym jak dobrać wysokość komina pisaliśmy tu - KLIKNIJ.

Brak dylatacji między kominem a konstrukcją budynku – komin nie powinien być niczym obciążony ze względu na delikatną budowę. Aby uniknąć jego uszkodzenia, powinien być oddzielony (oddylatowany) od stropu i więźby dachowej.

Brak ocieplenia nad poziomem dachu – kominy umieszczone są na styku tj. częściowo na zewnątrz a częściowo w środku budynku. Otoczone są pustakami z betonu lub keramzytu, które doskonale przewodzą ciepło z wnętrza na zewnątrz. Z tego względu, aby wyeliminować mostki termiczne (punkty strat ciepła) w tym miejscu, potrzebne jest porządne ocieplenie części komina wystającej ponad dach oraz na odcinku minimum 0,5 m poniżej połaci.

Słabej jakości wykończenie komina – czyli nieodpowiednie zabezpieczenie przed działaniem czynników atmosferycznych części kominowych nad dachem. Może to prowadzić do nieszczelności i przecieków w miejscu przechodzenia komina przez połać dachu.

Źle ulokowane przewody dymowe – chodzi o wyczystkę i trójnik do podłączenia czopucha. Te dwa elementy muszą być oddzielone, tak aby był swobodny dostęp do wyczystki. Z kolei trójnik do podłączenia czopucha powinien być umieszczony na odpowiedniej wysokości. Nie może być za nisko. Umiejscowienie należy dopasować do wkładu kominkowego wraz z obudową i możliwości cieplnych znad obudowy do rozprowadzania ciepłego powietrza.

Brak wzmocnienia podstawy kominowej – kominy mają niewielki przekrój i są wysokie. Taka konstrukcja jest dość niestabilna i narażona na odchylenia od pionu. Dlatego solidne podsadowienie jest zatem konieczne. W tym celu często stosuje się dodatkowe zbrojenie miejsca osadzenia komina, które zatapia się w betonie.

Brak usztywnienia komina – dość smukłe elementy kominowe warto usztywnić. Służą do tego pręty, które zatapia się w otworach montażowych w pustakach kominowych.

Montowanie komina na własną rękę to dość odpowiedzialne zadanie. W powyższym wpisie zasygnalizowaliśmy, na co zwrócić uwagę, aby uniknąć późniejszych niepowodzeń. Jeśli jednak wciąż nie czujemy się pewnie – lepiej po prostu zatrudnić do tego specjalistów.